ملاقات با نخست وزیر هلند آقای مارک روته در جریان کنگره سالانه حزب اتحاد احزاب لیبرال اتحادیه اروپا (آلده پارتی) در آمستردام. طی ملاقات ضمن معرفی خودو فرقه رجوی و نقض شدید حقوق بشر توسط این فرقه در آلبانی تشریح شد.
گندزدایی جامعه سیاسی خارج کشور
پربیننده ترین ها
ملاقات با آقای گای فرهوفشتادت عضو پارلمان اروپا و رهبر فراکسیون لیبرالهای اتحادیه اروپا از سیاستمداران عالی و افشای همه ترفندهای فریب فرقه رجوی در زمینه ماهیت این فرقه و فشارها و توطئه هایی که علیه جدا شدگان اعمال میکند.
بنابه دعوت یو ان واچ جنبش نه به تروریسم و فرقه ها در نشست سالیانه حقوق بشر و دمکراسی شرکت کرد. خانم دکتر هشترودی بنا به دعوت جنبش نه به تروریسم وفرقه ها در این نشست شرکت کردند که حضور ایشان باعث خوشحالی جنبش نه به تروریسم و فرقه ها گردید. ایشان ضمن حضورفعالشان در نشست با اعضای عالیرتبه شرکت کننده در جلسه به بحث و گفتگو پرداختند. ازجمله با وزیر سابق دادگستری و عضو پارلمان کانادا آقای ایروین کولتر و از بنیانگذاران یوان هیومن راتس واچ مفصلا به بحث پرداختند. این کنفرانس سالیانه جهت شنیدن گزارشات قربانیان حقوق بشربرگزار میشود. در همین رابطه آقای داود ارشد رئیس جنبش نه به تروریسم و فرقه ها سخنانی بشرح زیر ایراد کردند:
درملاقات با دکترورنر هویر به اطلاع ایشان رسید که: فرقه رجوی در حال تدارک دیدن یک زندان ابدی موسوم به اشرف 3 در محلی دورافتاده میباشد. این محل یک پایگاه نظامی متروکه آمریکایی می باشد با یک فرودگاه و یک سکوی هلی برد کوچک و بخشی از سیستم های داخلی آن مستقیما از آمریکا آورده شده و نصب گردیده اند. از ایشان استمداد کمک شد.
ملاقات با همسر نرگس محمدی در مقر ملل متحد ژنو-------آقای داود ارشد و خانم دکتر هشترودی با همسر نرگس محمدی در این ملاقات آقای تقی رحمانی همسر نرگس محمدی که خودشان نیز چندین نوبت زندان بوده اند از نقض حقوق بشر در ایران گزارشی به کنفرانس ارائه کردند و از تناقضات موجود در سیستم قضایی ایران در جریان محاکمه نسرین محمدی بطور مفصل و جامع سخن گفتند.خانم دکتر هشترودی و آقای مهندس ارشد با ایشان ابراز همدردی کردند و جزئیات بیشتری از موارد نقض حقوق بشر در فرقه تروریستی رجوی که در آن فعال بوده است را برای آقای تقی رحمانی تشریح نمودند.
دادخواهی علیه برده داری پناهجویان در تیرانا همچو لیبی توسط فرقه رجوی در دیدار آقای ارشد با نخست وزیران هلند و اسلووانیا
ملاقات با رهبر حزب دمکراتهای آزاد آلمان (اف پ د) آقای کریستین لیندنر در جریان کنگره سه روزه احزاب لیبرال اروپا در آمرستردام هلند. افشای جنایات فرقه رجوی علیه اعضا و جدا شدگان
آقای ارشد در مورد ادعای فرقه رجوی و حامیانش گفتند چند شاخص آشکار وجود دارد. چرا متحدین آنها بویژه آقای دکتر بنی صدر با پیش بینی سرنوشت آنها در عراق از آنها جدا شدند؟ چرا هیچ ایرانی چه مردمی چه سیاسیون در مراسم آنها شرکت نمیکنند؟ چرا این تشکیلات مجبور است جهت گردهمآیی هایش سیاهی لشکر کرایه کند؟ چرا این تشکیلات در ترس از مردم ایران اجازه نمیدهد با اعضایش درارتباط قراربگیرند؟ چرا ارتباط اعضایش را با جهان قطع میکند؟ چرا تمامی تحلیلگران برحقیقت نفرت مردم از این تشکیلات بدلیل همکاری با صدام را تاکید میکنند؟ چرا باید رجوی در داخل تشکیلاتش زندان و شکنجه برای اعضای خودش راه بیندازد؟ چرا مجبور است برای دریافت حمایت سیاسی هرچند بی ارزش منافع مردم ایران را به کسانیکه خود به کشتن آنها افتخار میکرده است بفروشد و حتی برای چند دقیقه سخنرانی آنها دهها هزار دلار بپردازد؟ چرا حتی عربستان حامی سیاسی و مالی آنها ارزیابیشان از آنها این استکه “هیچ جایگاهی در میان مردم ایران ندارند”؟ چرا در همین پارلمان اعضای سابق منتقدش را بقصد کشت میزند؟ چرا هر منتقدی ایرانی و حتی غیره ایرانی را جاسوس و مزدور رژیم!! میخواند؟ آیا بخاطر همین چرا ها نیست که: وقتی مردم ایران در سراسر کشور جهت خواسته هایشان دست به تظاهرات و اعتراض میزنند هیچ اسمی از آنها نمیآورند؟ آیا این مسئله پیامش غیر از این است که: مردم ایران رژیم حاضر را صد بار به فرقه رجوی ترجیح میدهند. و “تنها آلترناتیو دمکراتیک” جوکی بیش نیست.
خانم دکتر فریبا هشترودی: با یقین میگویم که مجاهدین شکنجه میکنند…. هشترودی1سرکار خانم دکتر فریبا هشترودی یکی از برجسته ترین زنان ایرانی جزء افتخارات ایرانیان در فرانسه، نویسنده و خبرنگار و فعال سیاسی که سابقا عضو شورای ملی مقاومت ایران بوده است که باید ایشان را بیشتر شناخت با علم یقینی در مورد فرقه تروریستی رجوی از درون آن سخن میگوید. وقتی به عمق پوسیدگی تشکل رجوی پی بردم جدا شدم بله
آخرین کلام مهدی تقوایی خطاب به مسعود رجوی
بیانیه 14 تن
مقالات پربیننده
نقش “مبارزه ضد امپریالیستی” دیروز در “مبارزه ضد صهیونیستی” امروز
منتظرالظهوری و آگاهی نیابتی مخرج مشترک تفکر آپوزیسیون و پوزیسیون ایران
چرا زینت میرهاشمی از بکارگیری کودک سربازان در مجاهدین حمایت میکند؟
بیانیه حمایت از آزادی بیان و نمایش مستند «بچه‌های کمپ اشرف» در جشنواره سالیانه فیلم گوتنبرگ
رمزگشایی از چرایی سرنگونی حاکمِ مسلمانِ ایران دوست و خواهان مدرنیته، توسط مردم ایران؟
کودک سربازان در سازمان مجاهدین خلق
مسعودرجوی و صدورحکم مبارزه مسلحانه بعد از43سال شکست روزانه این تاکتیک ضد بشری- پرگار قسمت دوم: آیا فرقه مسعود رجوی تغییر کرده است؟ تغییرات شگرف مسعودرجوی طی چهاردهه، و رویکردش به جنبش مهسا
آیا اعضاء مجاهدین سرمایه اند، یا قربانیان مغزشویی فرقه ای که بعد از رهایی از آن فرقه نیازمند درمان هستند؟
برنامه پرگار بی بی سی با سازمان مجاهدین چه باید کرد؟ با شرکت داود باقروند ارشد
سخنی با حامیان “رضا پهلوی”
جهان آبستن تحولاتی است که آنرا سونامی بین المللی میتوان نامید. هوشیار باشیم
شــــــــــــــروع یک پـــــــــایان!؟ درجهان چه میگذرد. سردرآوردن از لاک روزمرگی.- آنچه ما ایرانیان باید جهت فریب نخوردن در مورد جنگ اوکراین بدانیم
- من به رضاپهلوی وکالت میدهم تا
انقلاب 22 بهمن نه برضد بعضی خدمات شاه بلکه برای برچیدن (دارِ دولت-ملت) او بود- آیا سازمان مجاهدین خلق «فرقه» است؟
ویژگیهای ابر جنبش به رهبری زنان ایران- سی خرداد 1360سالروز دفن آپوزیسیون، زاد روز منحوس بنیانگذاری تشکل خائن دیگر، و سوالاتی از رضا پهلوی
- چه کسی به ۴ میلیون دلار سیا برای شورش علیه مصدق نه گفت؟
فرقه ها در میان ما
فعالیت های ما در تصویر
آیا مردم برای خروج از مشکلات اجتماعی باید رای بدهند؟
زندگی باید به ما هو زندگی برای مردم جریان داشته باشد
دکتر رحمانی میگوید “این بی تفاوتی در حال تغییر است. انتخابات مهمترین و اصلی ترین ابزار مردم برای مهار سیاست و کنترل و هدایت آن، ولو در حد محدود، است”.
تاریخ انتشار: ۰۹:۵۳ – ۲۸ ارديبهشت ۱۳۹۶ پ
فرارو- چند روز دیگر رییس‌جمهور انتخاب میشود. جامعه ایران از او چه باید بخواهد؟ از بین بردن فقر؟ بالا بردن آمار ازدواج؟ ایجاد شادی و نشاط اجتماعی؟ ایجاد شغل؟ از اهمیت همه این‌ها که بگذریم متخصصان علوم اجتماعی قدم اول رییس‌جمهور را جدا کردن مسائل اجتماعی از سیاست‌زدگی می‌دانند.
به گزارش فرارو، دکتر جبار رحمانی -انسان‌شناس و عضو گروه مرکزی موسسه انسان‌شناسی و فرهنگ- میگوید: مساله اجتماعی در ایران به یک ابزار سیاسی تبدیل شده که سبب خواهد شد آن مسائل و بحران ها در زمین شوره زار سیاست قرار گیرد که در نهایت بحران را تشدید می کند.
این پژوهش‌گر درباره جو انتخاباتی این روزهای جامعه ایران به فرارو گفت: انتخابات ریاست‌جمهوری این دوره، به خوبی نشان داد که محل نزاع، نه ارزش‌ها و ایدئولوژی‌ها، بلکه مساله‌های اجتماعی بسیار ملموس و محسوسی است که سرتاسر جامعه ایرانی را فراگرفته است.
جامعه از رییس‌جمهور چه میخواهد؟وی تاکید کرد: از این رو به نظر میرسد جامعه ما و مسئولان، فارغ از هرگروه و حزبی باشند به یک شعور و خودآگاهی رسیده اند که حیات اجتماعی و فرهنگی مردم دچار بحران است.
وی با اشاره به اینکه هرچند در نگاهی سیاست زده می توان این آگاهی را یک ابزار جمع آوری رای عنوان کرد، عنوان کرد: اما به هر حال حاکی از دردی است که در درون جامعه ایران وجود دارد.
جبار رحمانی معتقد است که با این حال و در کنار این نکته مثبت، یک نکته منفی مهم هم شکل گرفت و آن اینکه مساله اجتماعی و فرهنگی جامعه ما (فقر، بیکاری، حاشیه نشینی، مشکلات ازدواج، ….) عمیقا سیاست زده شد، چون محل نزاع سیاسیون و بهانه‌ای برای تخریب و تحقیر رقیب شد.
رحمانی با اشاره به اینکه مساله اجتماعی در این انتخابات به یک ابزار سیاسی تبدیل شد اظهار کرد: این سبب خواهد شد مسائل و بحران‌های اجتماعی، که می‌بایست در زمین اجتماعی و فرهنگی فهمیده شوند و با سیاست گذاری های درست به سوی حل آنها گام برداشت، در زمین شوره زار سیاست قرار گیرند که در نهایت بحران را تشدید می کند.
مهمترین اولویت رییس جمهور منتخب برای جامعه ایران چیست؟
این انسان‌شناس در پاسخ به این سئوال گفت: مهمترین الویت آنست که مسائل اجتماعی را از سیاست زدگی و تقلیل آن به کلیشه های ابزاری سیاسی خارج کند و در همان بستر اجتماعی با سیاستگذاری های درست و منطقی به حل آنها بپردازد.
وی در این‌باره توضیح داد: جامعه و فرهنگ ایرانی در همه وجوهش باید هرچه بیشتر سیاست‌زدایی شوند، زندگی باید به ما هو زندگی برای مردم جریان داشته باشد. هرچند به تعبیری همه ابعاد زندگی سیاسی هستند، اما مقصود من از سیاست‌زدگی، نوعی ابتذال در فهم و بازنمایی امور اجتماعی و فرهنگی در بستر رویکردهایِ ابزاری سیاسیون است.
به همین دلیل به گفته رحمانی اگر امر اجتماعی و فرهنگی به جامعه بازگردد، میتوان آن را مهمترین دستاورد یک رییس جمهور منتخب برای چهار سال آینده دانست.
عضو شورای مرکزی انسان‌شناسی و فرهنگ همچنین در پاسخ به این سئوال که مهمترین مشکل اجتماعی ما در سال های اخیر چه بوده و چطور باید از رییس‌جمهور خواست به آن ها ورود کند؟ پاسخ داد:
“خوشبختانه یا متاسفانه جامعه ما دچار شرایطی شده که به هر نقطه آن دست بگذاریم، میتوان بحران یا زمینه های بحران را در آن دید. محیط‌زیست، حاشیه‌نشینی، فقر، بیکاری و… در همه عرصه ها جامعه را درنوردیده‌اند”.
این کارشناس در ادامه اظهار کرد: نوع نگاهِ غیر اجتماعی و تقلیل این بحران ها به رویکردهای سیاسی و اقتصادی صرف و نگاه مهندسی برای حل آنها، نه تنها نتوانسته آن را حل کرد، بلکه موجب تشدید آنها هم شده است.
جبار رحمانی درباره اقدام رییس‌جمهور برای جامعه توضیح داد: از موضع مدیریت کلان جامعه، لازم نیست رییس‌جمهور فلک را سقف بشکافد و طرحی نو دراندازد، بلکه فقط باید بدیهات تقسیم کار اجتماعی و تفکیک نهادها و ارتباط متوازن آنها را در بستر جامعه کلان جا بیاندازد و نهادهای موجود را در بستر اصلی خودشان مستقر سازد.
وی همچنین تاکید کرد: با توجه به سیاست‌زدگی که در فهم و مواجهه با مسائل اجتماعی وجود دارد، قطعا هر جناحی رییس جمهور شود، مساله اجتماعی را در گفتمان سیاسی خودش تعبیر و تفسیر خواهد کرد.
رحمانی هچنین با اشاره به گفتمان اصلاح‌طلبی در مواجهه با مسائل اجتماعی و فرهنگی در ادامه گفت: هرچند به نظر میرسد گفتمان اصلاح‌طلبی تا کنون نشان داده که در مواجهه با مسائل اجتماعی رویکردی علمی و فرهنگی دارد و پژوهش‌های کلانی که در دولت آقای روحانی نیز انجام شده موید این مساله است، اما همچنان با وضع مطلوب درک و سیاستگذاری مسائل اجتماعی فاصله داریم.
با این حال به گفته رحمانی طیف های مقابل با همه دغدغه ارزشی‌ای که به حل مساله های اجتماعی خواهند داشت در نهایت به دلایل گفتمانی و زمینه ای نخواهند توانست این مساله را به طور ریشه ای حل کنند.
آیا مردم برای خروج از مشکلات اجتماعی باید رای بدهند؟
جبار رحمانی همچنین با اشاره به جو اجتماعی این روزها مبنی بر توجیه افرادی که نمی‌خواهند رای دهند بنا بر مسائل و مشکلات اجتماعی، گفت: به هر حال کسانی که به تجربه به این نتیجه رسیده اند که رای دادن کار درستی نیست و مصر هستند که نباید پای صندوق های رای رفت، لزوما مقصر نیستند.
به گفته او مقصر سیاسیونی هستند که این یاس از مشارکت و ناامیدی از اعتماد به عرصه سیاسی را در جامعه نهادینه کرده اند. ظاهرا عملکرد نهاد سیاست سبب این بی تفاوتی نهادینه در شهروندان شده است. به هر حال اگر هم نظر این گروه از افراد که اعتقادی به تغییر وضع موجود ندارند کاملا صحیح نباشد، اما بهره ای جدی از واقعیت دارد.
وی ادامه داد: اینکه شعار زدگی ایام انتخابات و وعده های وسیعی که داده شده و به زودی همه فراموش خواهند شد، این یاس را طی چند دهه اخیر ایجاد کرده است. همین مساله است که باید به‌طور جدی‌تری بدان اندیشید.
آیا آنها که رای نمی‌دهند در رابطه با مسائل اجتماعی بی‌تفاوت‌اند؟ رحمانی در پاسخ گفت: اتفاقا این طیف از افراد آدم‌های بی‌تفاوت و بی‌توجهی نیستند، بلکه آدم‌های دقیق و حساس به جامعه هستند. لذا ما بخشی از بدنه شهروندی آگاه و فعال را به دلیل عملکرد بد نهاد سیاست از دست داده ایم.
به گفته این انسان‌شناس این بخش که ذهن نقادی دارند می توانند نقش مهمی در اصلاح سیاست‌ها و جریان‌های اجتماعی داشته باشند.
جبار رحمانی تاکید کرد: هرچند از انتخابات 92 به این‌سو جریان اعتماد به مشارکت و تمایل به حضور در صحنه به عنوان حداقل راه دستکاری مقدرات جامعه و مشارکت در سرنوشت اجتماع افزایش یافته است. مردم ما به تدریج و بیشتر و بیشتر آموخته اند که انفعال و بی تفاوتی قطعا آینده را تیره تر خواهند کرد. مشارکت هرچند به وضع ایده آل نرسد، اما از بدتر شدن ممانعت خواهند کرد و سویه های امید را برقرار خواهند کرد.
دکتر رحمانی میگوید “این بی تفاوتی در حال تغییر است. انتخابات مهمترین و اصلی ترین ابزار مردم برای مهار سیاست و کنترل و هدایت آن، ولو در حد محدود، است”.
این انسان‌شناس در انتها نتیجه گرفت که به همین دلیل مردم در انتخابات ریاست جمهوری 92 و انتخابات اخیر مجلس و خبرگان نشان داده اند که به تدریج به کنشگران خلاق در مواجهه با جریان های سیاسی تبدیل شده اند. امیداوریم تجربه های دو انتخابات قبلی، درسی باشد برای حرکت اصلاحی هرچه بیشتر در آینده. جلوی ضرر را از هرکجا بگیریم، سود کرده ایم.
