ملاقات با نخست وزیر هلند آقای مارک روته در جریان کنگره سالانه حزب اتحاد احزاب لیبرال اتحادیه اروپا (آلده پارتی) در آمستردام. طی ملاقات ضمن معرفی خودو فرقه رجوی و نقض شدید حقوق بشر توسط این فرقه در آلبانی تشریح شد.
گندزدایی جامعه سیاسی خارج کشور
پربیننده ترین ها
ملاقات با آقای گای فرهوفشتادت عضو پارلمان اروپا و رهبر فراکسیون لیبرالهای اتحادیه اروپا از سیاستمداران عالی و افشای همه ترفندهای فریب فرقه رجوی در زمینه ماهیت این فرقه و فشارها و توطئه هایی که علیه جدا شدگان اعمال میکند.
بنابه دعوت یو ان واچ جنبش نه به تروریسم و فرقه ها در نشست سالیانه حقوق بشر و دمکراسی شرکت کرد. خانم دکتر هشترودی بنا به دعوت جنبش نه به تروریسم وفرقه ها در این نشست شرکت کردند که حضور ایشان باعث خوشحالی جنبش نه به تروریسم و فرقه ها گردید. ایشان ضمن حضورفعالشان در نشست با اعضای عالیرتبه شرکت کننده در جلسه به بحث و گفتگو پرداختند. ازجمله با وزیر سابق دادگستری و عضو پارلمان کانادا آقای ایروین کولتر و از بنیانگذاران یوان هیومن راتس واچ مفصلا به بحث پرداختند. این کنفرانس سالیانه جهت شنیدن گزارشات قربانیان حقوق بشربرگزار میشود. در همین رابطه آقای داود ارشد رئیس جنبش نه به تروریسم و فرقه ها سخنانی بشرح زیر ایراد کردند:
درملاقات با دکترورنر هویر به اطلاع ایشان رسید که: فرقه رجوی در حال تدارک دیدن یک زندان ابدی موسوم به اشرف 3 در محلی دورافتاده میباشد. این محل یک پایگاه نظامی متروکه آمریکایی می باشد با یک فرودگاه و یک سکوی هلی برد کوچک و بخشی از سیستم های داخلی آن مستقیما از آمریکا آورده شده و نصب گردیده اند. از ایشان استمداد کمک شد.
ملاقات با همسر نرگس محمدی در مقر ملل متحد ژنو-------آقای داود ارشد و خانم دکتر هشترودی با همسر نرگس محمدی در این ملاقات آقای تقی رحمانی همسر نرگس محمدی که خودشان نیز چندین نوبت زندان بوده اند از نقض حقوق بشر در ایران گزارشی به کنفرانس ارائه کردند و از تناقضات موجود در سیستم قضایی ایران در جریان محاکمه نسرین محمدی بطور مفصل و جامع سخن گفتند.خانم دکتر هشترودی و آقای مهندس ارشد با ایشان ابراز همدردی کردند و جزئیات بیشتری از موارد نقض حقوق بشر در فرقه تروریستی رجوی که در آن فعال بوده است را برای آقای تقی رحمانی تشریح نمودند.
دادخواهی علیه برده داری پناهجویان در تیرانا همچو لیبی توسط فرقه رجوی در دیدار آقای ارشد با نخست وزیران هلند و اسلووانیا
ملاقات با رهبر حزب دمکراتهای آزاد آلمان (اف پ د) آقای کریستین لیندنر در جریان کنگره سه روزه احزاب لیبرال اروپا در آمرستردام هلند. افشای جنایات فرقه رجوی علیه اعضا و جدا شدگان
آقای ارشد در مورد ادعای فرقه رجوی و حامیانش گفتند چند شاخص آشکار وجود دارد. چرا متحدین آنها بویژه آقای دکتر بنی صدر با پیش بینی سرنوشت آنها در عراق از آنها جدا شدند؟ چرا هیچ ایرانی چه مردمی چه سیاسیون در مراسم آنها شرکت نمیکنند؟ چرا این تشکیلات مجبور است جهت گردهمآیی هایش سیاهی لشکر کرایه کند؟ چرا این تشکیلات در ترس از مردم ایران اجازه نمیدهد با اعضایش درارتباط قراربگیرند؟ چرا ارتباط اعضایش را با جهان قطع میکند؟ چرا تمامی تحلیلگران برحقیقت نفرت مردم از این تشکیلات بدلیل همکاری با صدام را تاکید میکنند؟ چرا باید رجوی در داخل تشکیلاتش زندان و شکنجه برای اعضای خودش راه بیندازد؟ چرا مجبور است برای دریافت حمایت سیاسی هرچند بی ارزش منافع مردم ایران را به کسانیکه خود به کشتن آنها افتخار میکرده است بفروشد و حتی برای چند دقیقه سخنرانی آنها دهها هزار دلار بپردازد؟ چرا حتی عربستان حامی سیاسی و مالی آنها ارزیابیشان از آنها این استکه “هیچ جایگاهی در میان مردم ایران ندارند”؟ چرا در همین پارلمان اعضای سابق منتقدش را بقصد کشت میزند؟ چرا هر منتقدی ایرانی و حتی غیره ایرانی را جاسوس و مزدور رژیم!! میخواند؟ آیا بخاطر همین چرا ها نیست که: وقتی مردم ایران در سراسر کشور جهت خواسته هایشان دست به تظاهرات و اعتراض میزنند هیچ اسمی از آنها نمیآورند؟ آیا این مسئله پیامش غیر از این است که: مردم ایران رژیم حاضر را صد بار به فرقه رجوی ترجیح میدهند. و “تنها آلترناتیو دمکراتیک” جوکی بیش نیست.
خانم دکتر فریبا هشترودی: با یقین میگویم که مجاهدین شکنجه میکنند…. هشترودی1سرکار خانم دکتر فریبا هشترودی یکی از برجسته ترین زنان ایرانی جزء افتخارات ایرانیان در فرانسه، نویسنده و خبرنگار و فعال سیاسی که سابقا عضو شورای ملی مقاومت ایران بوده است که باید ایشان را بیشتر شناخت با علم یقینی در مورد فرقه تروریستی رجوی از درون آن سخن میگوید. وقتی به عمق پوسیدگی تشکل رجوی پی بردم جدا شدم بله
آخرین کلام مهدی تقوایی خطاب به مسعود رجوی
بیانیه 14 تن
مقالات پربیننده
نقش “مبارزه ضد امپریالیستی” دیروز در “مبارزه ضد صهیونیستی” امروز
منتظرالظهوری و آگاهی نیابتی مخرج مشترک تفکر آپوزیسیون و پوزیسیون ایران
چرا زینت میرهاشمی از بکارگیری کودک سربازان در مجاهدین حمایت میکند؟
بیانیه حمایت از آزادی بیان و نمایش مستند «بچه‌های کمپ اشرف» در جشنواره سالیانه فیلم گوتنبرگ
رمزگشایی از چرایی سرنگونی حاکمِ مسلمانِ ایران دوست و خواهان مدرنیته، توسط مردم ایران؟
کودک سربازان در سازمان مجاهدین خلق
مسعودرجوی و صدورحکم مبارزه مسلحانه بعد از43سال شکست روزانه این تاکتیک ضد بشری- پرگار قسمت دوم: آیا فرقه مسعود رجوی تغییر کرده است؟ تغییرات شگرف مسعودرجوی طی چهاردهه، و رویکردش به جنبش مهسا
آیا اعضاء مجاهدین سرمایه اند، یا قربانیان مغزشویی فرقه ای که بعد از رهایی از آن فرقه نیازمند درمان هستند؟
برنامه پرگار بی بی سی با سازمان مجاهدین چه باید کرد؟ با شرکت داود باقروند ارشد
سخنی با حامیان “رضا پهلوی”- جهان آبستن تحولاتی است که آنرا سونامی بین المللی میتوان نامید. هوشیار باشیم
شــــــــــــــروع یک پـــــــــایان!؟ درجهان چه میگذرد. سردرآوردن از لاک روزمرگی.
آنچه ما ایرانیان باید جهت فریب نخوردن در مورد جنگ اوکراین بدانیم
من به رضاپهلوی وکالت میدهم تا
انقلاب 22 بهمن نه برضد بعضی خدمات شاه بلکه برای برچیدن (دارِ دولت-ملت) او بود
آیا سازمان مجاهدین خلق «فرقه» است؟
ویژگیهای ابر جنبش به رهبری زنان ایران- سی خرداد 1360سالروز دفن آپوزیسیون، زاد روز منحوس بنیانگذاری تشکل خائن دیگر، و سوالاتی از رضا پهلوی
چه کسی به ۴ میلیون دلار سیا برای شورش علیه مصدق نه گفت؟
فرقه ها در میان ما
فعالیت های ما در تصویر
چرا کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس به جنگ‌زدگان سوری پناه نمی‌دهند
تصاویر آوارگان سوری که در مرزها و ایستگاه‌های قطار گیر افتاده‌اند و بخصوص تصویر تکان‌دهنده آلان کردی، کودک سه ساله، افتاده بر ساحلی در ترکیه، فریاد اعتراض‌ها را برای کمک به جنگ‌زدگان آواره بلندتر کرده است.
خشم زیادی متوجه کشورهای عربی شورای همکاری خلیج فارس (عربستان سعودی، بحرین، کویت، قطر، عمان و امارات متحده عربی) شده که در را به روی پناهجویان سوری بسته‌اند.
فراموش نکنیم که این کشورها حمایتی از پناهجویان سوری نکرده و هیچ کاری برای آنها انجام نداده‌اند.
البته سخاوت بعضی افراد کاملا مثال زدنی بوده است.
کمک‌های انسان‌دوستانه فردی به صدها هزار دلار رسیده و وقتی از کارکنان نهادهای ملی (مثل شرکت نفت قطر) پرسیده شد آیا حاضرند بخشی از حقوق خود را به آوارگان سوری تخصیص دهند، بسیاری پاسخ مثبت دادند.
افراد خیر و سازمان‌های خیریه در کشورهای حاشیه خلیج فارس، تا به حال حدود نهصد میلیون دلار برای آوارگان سوری جمع کرده‌اند.
اما با ادامه جنگ در سوریه، این کمک‌ها دیگر جوابگوی نیاز آوارگانی که در اردوگاه‌ها زندگی میکنند نیست.
دنیا برای این جابجایی عظیم انسانی باید راه حل دیگری پیدا کند، سوری‌ها خسته از جنگ و درمانده از زندگی در اردوگاه‌ها، بدون کوچکترین امیدی به بهبود وضع مالی یا اجتماعی خود، مناطق جنگی را در جستجوی آینده‌ای روشن‌تر و امن‌تر ترک میکنند.
خلاصه کلام اینکه تاریخ راه‌حل‌هایی مثل فراهم کردن غذا و سرپناه برای کسانی که در اردوگاه‌ها زندگی میکنند، منقضی شده است.
مسئله الان این است که برای صدها هزار نفر جایی برای زندگی فراهم شود و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس در یافتن پاسخ همین سوال واقعا به دشواری افتاده‌اند.
ترس از بی‌ثباتی
با اینکه کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس شماری از سوری‌ها را بعنوان کارگر مهاجر پذیرفته‌اند (عربستان در سال ۲۰۱۱، به پانصد هزار سوری اجازه ورود داد)، هیچیک از این کشورها برای اسکان آوارگانی که فوج فوج از راه می‌رسند – بجز برای آنها که حامی مالی یا اجازه کار دارند- سیاست روشنی در پیش نگرفته‌اند.
برای توضیح این پدیده باید نگرانی کشورهای حاشیه خلیج فارس را از بی‌ثباتی داخلی بیشتر مورد تعمق قرار داد و همینطور به سوال مهمتری پاسخ داد که هویت مدنی و مفهوم شهروندی در این کشورها اصلا به چه معناست.
از سال ۲۰۱۲ که جنگ با بشار اسد با وضوح بیشتری بدل به رقابت بین منافع کشورهای سنی خلیج فارس و متحدان ایران شد، نگرانی از اینکه سوری‌های وفادار به بشار اسد به قصد انتقام به کشورهای خلیج فارس نفوذ کنند بیشتر شدت گرفت.
نظارت بر مسافران سوری در این کشورها بسرعت تشدید شد و تمدید اجازه کار یا گرفتن آن روز بروز سخت‌تر.
این سیاست همچنان پابرجا است و بخصوص قطر، عربستان سعودی و امارات بی‌اندازه نگران حملات وفاداران بشار اسد هستند.
در سه سال گذشته در منطقه شایعاتی مطرح بوده درباره وجود باندهای مشکوک به فعالیت‌های تروریستی که بدون سر و صدا شناسایی و دستگیر شده‌اند اما تا به حال هیچ مدرک مستقیمی از توطئه هواداران بشار اسد به اطلاع عموم نرسیده است.
تعادل جمعیتی
اما از طرف دیگر، هجوم یکباره هزاران سوری باعث نگرانی از برهم خوردن تعادل جمعیتی ظریفی شده که این کشورها به آن متکی هستند.
بعنوان مثال، کسانی که ملیت اماراتی یا قطری دارند تنها ده درصد جمعیت ساکن در این کشورها را تشکیل میدهند و بیشتر جمعیت کارگران موقت هستند.
تابعیت تنها در صورتی اعطا میشود که فرد یا همسرش کار تمام وقت داشته باشد.
چون امکان اقامت دائم در این کشورها بدون داشتن شغل ممکن نیست به محض تمام شدن قرارداد بیشتر مهاجران به کشور خود بر می‌گردند.
امور کشورهای خلیج فارس اینگونه می‌گردد، با آمد و رفت تعداد بسیار زیادی نیروی کار ماهر و غیر ماهر.
به این ترتیب جمعیت شهروندان این کشورها موقعیت مسلط خود را حفظ میکنند بی آنکه میان اعراب کشورهای دیگر یا نیروی کار آسیای جنوب شرقی گم شوند.
به همین دلیل است که حضور هزاران خارجی بدون کار و بدون تاریخ مشخصی برای بازگشت، برای کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس بشدت نامطلوب است.
از نظر تاریخی ابعاد تهدید جمعیتی پناهجویان سوری برای ترکیب هویتی و اجتماعی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس سابقه نداشته است (حتی خروج گسترده فلسطینی ها در ۱۹۴۸ هم چنین وسعتی نداشت).
از این رو این کشورها هیچ پاسخی برای بحران آوارگان سوری ندارند.
بعید به نظر می رسدکه فشار افکار عمومی یا دیپلماسی کشورهای غربی بتواند ترس نهادینه از تغییر جمعیتی و ضربه خوردن هویت مدنی را تخفیف دهد؛ به همین دلیل هم تقریبا گفتمان عمومی برای اعمال فشار به خاندان سلطنتی حاکم بر این کشورها برای تغییر سیاست وجود ندارد.
این کشورها احساس میکنند اگر غرب زودتر برای مواجهه با بشار اسد و رژیم او دست به کار شده بود اصلا چنین بحرانی پیش نمی‌آمد بنابراین بعید است برای درخواست‌های دیپلمات‌های غربی گوش شنوایی باشد.
