گرامی باد سازمان مجاهدین خلق ایران و راهروان صدیق آن که توسط آپورتونیسم راست به سرکردگی رجوی سرکوب شدند. قسمت سوم

2- جمع بندی دوساله (61 تا 63) از انحرافات رهبری سابق سازمان مجاهدین خلق ایران (بخش اول)

مخالفت و اعتراض شدید برادر مجاهد پرویز یعقوبی به اولین اطلاعیۀ سیاسی نظامی سازمان در 28 خرداد سال 60 (فاز سیاسی و قبل از 30 خرداد و ورود به فاز نظامی) به دنبال حملۀ چماقداران ارتجاع حاکم به منزل مهدی ابریشمچی که چگونه (در انتقام یک فرد سازمان) کل سازمان را وارد مبارزۀ مسلحانه با رژیمی می کنید که هنوز پایگاه مردمی دارد و بدینگونه موجب ضربه به کل سازمان می شوید؟!

– چگونه سرکردۀ راستهای منحط (متهم ردیف اول – مسعود رجوی) خود را به مقام ریاست کنگره ای منصوب کرد که باید به اتهامات او رسیدگی می کرد؟!

برای خواندن قسمت دوم اینجا را کلیک کنید

برای خواندن قسمت اول اینجا را کلیک کنید

از نامۀ 119 صفحه ای مجاهد خلق پرویز یعقوبی به مهدی ابریشمچی در تیر ماه 63: یک نمونۀ عدم اجرای دموکراسی در درون سازمان صدور اطلاعیۀ سیاسی – نظامی شمارۀ 25 مورخ 28 خرداد 60 توسط مرکزیت بود که رژیم همانشب این اطلاعیه را در رادیو مطرح و عنوان نمود که مجاهدین اقدام به مبارزۀ مسلحانه کرده اند و با اینکه مرکزیت شروع مبارزۀ مسلحانه را طی نامه ای به دفتر خمینی تکذیب نمود ولی رژیم از این اشتباه سیاسی مرکزیت سازمان به نفع خود بهره جسته و آن را توجیهی در جهت سرکوب خونین و دستگیریهای گسترده و اعدام اعضا و هواداران در سی خرداد به کار برد.

متن اطلاعیۀ سیاسی نظامی سازمان تحت رهبری رجوی به تاریخ 28 خرداد سال 60 قبل از شروع رسمی مبارزۀ مسلحانه و در حالیکه هنوز سازمان در فاز سیاسی قرار داشت و این یعنی اعلام جنگ مسلحانه و راه انداختن کشتار و قربانی کردن یک نسل و ریختن مجاهدین به کام گرگ ارتجاع فقط به خاطر حمله به خانۀ پدری ابریشمچی و نه ستم و جنایت علیه مردم!! و این در حالیست که سازمان پیوسته علت ورود به فاز نظامی و مبارزۀ مسلحانه را سرکوب خونین تظاهرات سی خرداد می داند و جا می اندازد در حالی که قبل از آن رسما آغاز جنگ و کشتار مسلحانۀ داخلی را فقط به علت حمله به خانۀ مهدی ابریشمچی اعلام کرده بود. جالب است که شمارۀ اطلاعیه یعنی عدد 25 در ادامۀ اطلاعیه های سیاسی نظامی عملیات مسلحانۀ سازمان در زمان شاه می باشد و این اولین اطلاعیۀ عملیات مسلحانه بعد از انقلاب است یعنی تا شمارۀ 24 در زمان شاه بود که همۀ اطلاعیه های ترور مستشاران آمریکایی و طاهری فرمانده پلیس و زندی پور رئیس ساواک را شامل می شود یعنی همان عملیاتها و ترورهایی که سازمان رجوی سالیان سال است از جمله در کتاب «دموکراسی خیانت شده» برای خوش آیند آمریکایی ها و خروج از لیست تروریستی قسم و آیه خورده و می خورد که والله بالله ما نبودیم و ما اصلا در زمان شاه تروری انجام نداده ایم هر چه بوده کار کودتاگران مارکسیست داخل سازمان مجاهدین بوده و نه سازمان به رهبری رجوی که آن زمان زندان بودند!!.

توجه کنید:

اطلاعيۀ سياسي ـ نظامي شمارۀ 25
بسم الله الواحد القهار

مردم قهرمان ايران
مردم مبارز تهران
مزدوران ارتجاع سه شنبه شب 26 خرداد ماه جاري، با حمايت دسته هاي متعدّد اوباش مسلّح و چماقدار، به خانة پدري برادر مجاهد مهدي ابريشمچي يورش برده و پس از ضرب و شتم ساكنان آن، بخشي از اموال و كتب موجود در خانه را به غارت بردند.
همچنين در همين ايّام شاهد دستگيريهاي غيرقانوني اعضاي دفتر رياست جمهوري هستيم؛ كه بعضاً حتّي خبر و اسامي افراد دستگير شده نيز اعلام نميشود. كما اينكه نقشه هاي وسيعي براي دستگيري كليۀ شخصيتهاي ترقّيخواه و ضد انحصارطلب كشور در دست آمادگي است. سازمان مجاهدين خلق ايران، ضمن اعتراض به اين قبيل اقدامات ضدانقلابي و خلاف شرع و قانون، بدين وسيله از خلق قهرمان ايران كسب اجازه ميكند تا از اين پس ـ به ياري خدا ـ در قبال حفظ جان اعضاي خود، به ويژه اعضاي مركزي سازمان كه در حقيقت بخشي از مركزيت تمامي خلق و انقلاب محسوب ميشوند، قاطعترين مقاومت انقلابي را از هر طريق معمول دارد.
بديهي است برابر اعلاميۀ حاضر، از اين پس مسئوليت هرآنچه كه حين مقاومت انقلابي واقع شود، تنها و تنها بر ذمّۀ مرتجعين انحصارطلب و اوباش چماقدار آنهاست كه قصد آن كرده اند تا نقشۀ به پايان نرسيدۀ شاه خائن و ساواك منفور او را در قلع و قمع مجاهدين به پايان رسانند. از اين حيث برآنيم كه نامبردگان هر كه باشند و در هر لباسي دقيقاً شايستۀ سختترين كيفر و مجازات انقلابي خواهند بود. ضمناً سازمان مجاهدين خلق ايران اين حق را براي خود محفوظ ميدارد تا در هر موردي هم كه كيفر في المجلس جنايتكاران در حين انجام جرم ضدانقلابي ميسّر نباشد، به زودي و به طور مضاعف، آمران و عاملان مربوطه را به جزاي خود برسانند. و ما النصر الا من عند الله (یاری و پیروزی تنها از جانب خدا می باشد).

مجاهدين خلق ايران ـ 28/خرداد/1360

– ادعای بی آینده کردن رژیم بعد از 7 تیر در حالی صورت می گرفت که آمارهای خود سازمان نشان دهندۀ از دست دادن 67 درصد یعنی دو سوم اعضا و کادرها اعم از شهید و زندانی بودند

– اگر سازمان همچنان به روال فعلی خود ادامه دهد سرنوشتی جز دیگر احزاب و سازمانهایی که دچار انحراف شدند (نظیر اپورتونیستهای چپ نما) در پیش نخواهد داشت… ودر صورت پیروزی با چنین دیدگاه و تفکری مرکزیت در صدد تعمیم حاکمیت دیکتاتوری خود بر جامعه نیز خواهد بود.

– نقض اصول دموکراتیک درون سازمان توسط مرکزیت در اتخاذ تصمیم جهت رفتن به عراق بدون اینکه سطح سازمان را در جریان بگذارد صورت گرفت. چرا که این مسأله در طرح مقدماتی مرحلۀ سوم استراتژی پیش بینی و عنوان نگردیده بود. ضمنا مرکزیت نه تنها طرح رفتن به عراق و خط تغییر کیفی در استفاده از امکانات عراق را در سطح سازمان مطرح ننموده حتی خبر آن را نیز به اطلاع اعضا و کادرها نمی رساند و چنانچه اگر در شورا مطرح نشده و جریان جدایی از بنی صدر پیش نمی آمد اعضا و کادرها فقط زمانی مطلع می شدند که می بایستی برای ادامۀ فعالیت به عراق بروند.

الف – توضیح و مقدمه