ملاقات با نخست وزیر هلند آقای مارک روته در جریان کنگره سالانه حزب اتحاد احزاب لیبرال اتحادیه اروپا (آلده پارتی) در آمستردام. طی ملاقات ضمن معرفی خودو فرقه رجوی و نقض شدید حقوق بشر توسط این فرقه در آلبانی تشریح شد.
گندزدایی جامعه سیاسی خارج کشور
پربیننده ترین ها
ملاقات با آقای گای فرهوفشتادت عضو پارلمان اروپا و رهبر فراکسیون لیبرالهای اتحادیه اروپا از سیاستمداران عالی و افشای همه ترفندهای فریب فرقه رجوی در زمینه ماهیت این فرقه و فشارها و توطئه هایی که علیه جدا شدگان اعمال میکند.
بنابه دعوت یو ان واچ جنبش نه به تروریسم و فرقه ها در نشست سالیانه حقوق بشر و دمکراسی شرکت کرد. خانم دکتر هشترودی بنا به دعوت جنبش نه به تروریسم وفرقه ها در این نشست شرکت کردند که حضور ایشان باعث خوشحالی جنبش نه به تروریسم و فرقه ها گردید. ایشان ضمن حضورفعالشان در نشست با اعضای عالیرتبه شرکت کننده در جلسه به بحث و گفتگو پرداختند. ازجمله با وزیر سابق دادگستری و عضو پارلمان کانادا آقای ایروین کولتر و از بنیانگذاران یوان هیومن راتس واچ مفصلا به بحث پرداختند. این کنفرانس سالیانه جهت شنیدن گزارشات قربانیان حقوق بشربرگزار میشود. در همین رابطه آقای داود ارشد رئیس جنبش نه به تروریسم و فرقه ها سخنانی بشرح زیر ایراد کردند:
درملاقات با دکترورنر هویر به اطلاع ایشان رسید که: فرقه رجوی در حال تدارک دیدن یک زندان ابدی موسوم به اشرف 3 در محلی دورافتاده میباشد. این محل یک پایگاه نظامی متروکه آمریکایی می باشد با یک فرودگاه و یک سکوی هلی برد کوچک و بخشی از سیستم های داخلی آن مستقیما از آمریکا آورده شده و نصب گردیده اند. از ایشان استمداد کمک شد.
ملاقات با همسر نرگس محمدی در مقر ملل متحد ژنو-------آقای داود ارشد و خانم دکتر هشترودی با همسر نرگس محمدی در این ملاقات آقای تقی رحمانی همسر نرگس محمدی که خودشان نیز چندین نوبت زندان بوده اند از نقض حقوق بشر در ایران گزارشی به کنفرانس ارائه کردند و از تناقضات موجود در سیستم قضایی ایران در جریان محاکمه نسرین محمدی بطور مفصل و جامع سخن گفتند.خانم دکتر هشترودی و آقای مهندس ارشد با ایشان ابراز همدردی کردند و جزئیات بیشتری از موارد نقض حقوق بشر در فرقه تروریستی رجوی که در آن فعال بوده است را برای آقای تقی رحمانی تشریح نمودند.
دادخواهی علیه برده داری پناهجویان در تیرانا همچو لیبی توسط فرقه رجوی در دیدار آقای ارشد با نخست وزیران هلند و اسلووانیا
ملاقات با رهبر حزب دمکراتهای آزاد آلمان (اف پ د) آقای کریستین لیندنر در جریان کنگره سه روزه احزاب لیبرال اروپا در آمرستردام هلند. افشای جنایات فرقه رجوی علیه اعضا و جدا شدگان
آقای ارشد در مورد ادعای فرقه رجوی و حامیانش گفتند چند شاخص آشکار وجود دارد. چرا متحدین آنها بویژه آقای دکتر بنی صدر با پیش بینی سرنوشت آنها در عراق از آنها جدا شدند؟ چرا هیچ ایرانی چه مردمی چه سیاسیون در مراسم آنها شرکت نمیکنند؟ چرا این تشکیلات مجبور است جهت گردهمآیی هایش سیاهی لشکر کرایه کند؟ چرا این تشکیلات در ترس از مردم ایران اجازه نمیدهد با اعضایش درارتباط قراربگیرند؟ چرا ارتباط اعضایش را با جهان قطع میکند؟ چرا تمامی تحلیلگران برحقیقت نفرت مردم از این تشکیلات بدلیل همکاری با صدام را تاکید میکنند؟ چرا باید رجوی در داخل تشکیلاتش زندان و شکنجه برای اعضای خودش راه بیندازد؟ چرا مجبور است برای دریافت حمایت سیاسی هرچند بی ارزش منافع مردم ایران را به کسانیکه خود به کشتن آنها افتخار میکرده است بفروشد و حتی برای چند دقیقه سخنرانی آنها دهها هزار دلار بپردازد؟ چرا حتی عربستان حامی سیاسی و مالی آنها ارزیابیشان از آنها این استکه “هیچ جایگاهی در میان مردم ایران ندارند”؟ چرا در همین پارلمان اعضای سابق منتقدش را بقصد کشت میزند؟ چرا هر منتقدی ایرانی و حتی غیره ایرانی را جاسوس و مزدور رژیم!! میخواند؟ آیا بخاطر همین چرا ها نیست که: وقتی مردم ایران در سراسر کشور جهت خواسته هایشان دست به تظاهرات و اعتراض میزنند هیچ اسمی از آنها نمیآورند؟ آیا این مسئله پیامش غیر از این است که: مردم ایران رژیم حاضر را صد بار به فرقه رجوی ترجیح میدهند. و “تنها آلترناتیو دمکراتیک” جوکی بیش نیست.
خانم دکتر فریبا هشترودی: با یقین میگویم که مجاهدین شکنجه میکنند…. هشترودی1سرکار خانم دکتر فریبا هشترودی یکی از برجسته ترین زنان ایرانی جزء افتخارات ایرانیان در فرانسه، نویسنده و خبرنگار و فعال سیاسی که سابقا عضو شورای ملی مقاومت ایران بوده است که باید ایشان را بیشتر شناخت با علم یقینی در مورد فرقه تروریستی رجوی از درون آن سخن میگوید. وقتی به عمق پوسیدگی تشکل رجوی پی بردم جدا شدم بله
آخرین کلام مهدی تقوایی خطاب به مسعود رجوی
بیانیه 14 تن
مقالات پربیننده
نقش “مبارزه ضد امپریالیستی” دیروز در “مبارزه ضد صهیونیستی” امروز
منتظرالظهوری و آگاهی نیابتی مخرج مشترک تفکر آپوزیسیون و پوزیسیون ایران
چرا زینت میرهاشمی از بکارگیری کودک سربازان در مجاهدین حمایت میکند؟
بیانیه حمایت از آزادی بیان و نمایش مستند «بچه‌های کمپ اشرف» در جشنواره سالیانه فیلم گوتنبرگ
رمزگشایی از چرایی سرنگونی حاکمِ مسلمانِ ایران دوست و خواهان مدرنیته، توسط مردم ایران؟
کودک سربازان در سازمان مجاهدین خلق
مسعودرجوی و صدورحکم مبارزه مسلحانه بعد از43سال شکست روزانه این تاکتیک ضد بشری- پرگار قسمت دوم: آیا فرقه مسعود رجوی تغییر کرده است؟ تغییرات شگرف مسعودرجوی طی چهاردهه، و رویکردش به جنبش مهسا
آیا اعضاء مجاهدین سرمایه اند، یا قربانیان مغزشویی فرقه ای که بعد از رهایی از آن فرقه نیازمند درمان هستند؟
برنامه پرگار بی بی سی با سازمان مجاهدین چه باید کرد؟ با شرکت داود باقروند ارشد
سخنی با حامیان “رضا پهلوی”
جهان آبستن تحولاتی است که آنرا سونامی بین المللی میتوان نامید. هوشیار باشیم
شــــــــــــــروع یک پـــــــــایان!؟ درجهان چه میگذرد. سردرآوردن از لاک روزمرگی.
آنچه ما ایرانیان باید جهت فریب نخوردن در مورد جنگ اوکراین بدانیم
من به رضاپهلوی وکالت میدهم تا
انقلاب 22 بهمن نه برضد بعضی خدمات شاه بلکه برای برچیدن (دارِ دولت-ملت) او بود
آیا سازمان مجاهدین خلق «فرقه» است؟
ویژگیهای ابر جنبش به رهبری زنان ایران- سی خرداد 1360سالروز دفن آپوزیسیون، زاد روز منحوس بنیانگذاری تشکل خائن دیگر، و سوالاتی از رضا پهلوی
- چه کسی به ۴ میلیون دلار سیا برای شورش علیه مصدق نه گفت؟
فرقه ها در میان ما
فعالیت های ما در تصویر
بیش از ۵۰ درصد از اعدام‌های جهان در سال ۲۰۱۷ در ایران اتفاق افتاد
سازمان عفو بین‌الملل در حالی در تازه‌ترین گزارش خود درباره اعدام از اعدام حدود هزار زندانی در سراسر جهان در سال ۲۰۱۷ خبر داده است که بیش از ۵۰۰ نفر از این افراد در ایران اعدام شده‌اند. بر اساس این گزارش که روز پنج‌شنبه ۱۲ آوریل/ ۲۳ فروردین منتشر شده، گرچه استفاده از مجازات اعدام در دنیا کاهش یافته اما ایران، عربستان سعودی و عراق بالاترین شمار اعدام‌ها را داشته‌اند.
در این گزارش از اینکه مجازات اعدام در برخی کشورهای خاورمیانه همچنان ادامه دارد ابراز نگرانی شده است؛ به خصوص در شرایطی که در سال گذشته شمار اعدام‌ها در جهان کاهش یافته است.
بر اساس آماری که عفو بین‌الملل جمع‌آوری کرده، در سال ۲۰۱۷ دست‌کم ۹۹۳ اعدام در ۲۳ کشور جهان ثبت شده است که در مقایسه با سال ۲۰۱۶ کاهشی چهار درصدی داشته است. شمار اعدام‌ها در سال ۲۰۱۶، هزار و ۳۲ مورد اعلام شده بود.
همچنین صدور احکام اعدام نیز در سال ۲۰۱۷ در مقایسه با سال ۲۰۱۶، ۱۷ درصد کاهش یافته است. بر اساس آمار ارائه شده از سوی عفو بین‌الملل در سال ۲۰۱۶، سه هزار و ۱۱۷ حکم اعدام صادر شده بود که این رقم در سال ۲۰۱۷ به دو هزار و ۵۹۱ مورد رسیده است.
برای دومین سال متوالی اما کشورهای ایران، عربستان سعودی و عراق در خاورمیانه رتبه اول را در تعداد اعدام‌ها در جهان به خود اختصاص دادند. این سه کشور همراه با پاکستان، ۸۴ درصد از اعدام‌ها را به انجام رساندند. این در حالی‌ست که جمهوری اسلامی به تنهایی ۵۱ درصد از اعدام‌های سال ۲۰۱۷ در جهان را به انجام رسانده است: بیش از ۵۰۷ مورد. از میان این اعدام‌ها ۳۱ مورد در ملاء عام انجام شده است. همچنین دست‌کم چهار نفر از اعدام‌شدگان سال ۲۰۱۷ در ایران، در زمان وقوع جرم زیر ۱۸ سال سن داشتند.
اولوواتسین پوپولا، مشاور سازمان عفو بین‌الملل در امور اعدام به شبکه خبری الجزیره گفته است: «در بسیاری از کشورهای منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا مجازات اعدام به دنبال برگزاری دادگاه‌هایی صادر می‌شوند که با استانداردهای بین‌المللی دادرسی عادلانه مطابقت ندارد.»
پوپولا گفته است: «این دادرسی‌های ناعادلانه شامل گرفتن اعتراف از طریق شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها میشود.»
ایران اما برای کاهش اعدام‌ها -احتمالا متاثر از فشارهای بین‌المللی- اقداماتی برای افزایش حداقل میزان مواد مخدر مورد نیاز برای صدور مجازات الزامی اعدام انجام داده است که از آن با عنوان اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر یاد میشود. آمار کلی اعدام در ایران ۱۱ درصد کاهش یافته و نسبت اعدام‌های مرتبط با مواد مخدر با کل اعدام‌ها از ۶۰ درصد در سال ۲۰۱۶ به ۴۰ درصد در سال ۲۰۱۷ رسیده است.
از سوی دیگر آمارهای ارائه شده در گزارش سازمان عفو بین‌الملل اما دربرگیرنده اعدام‌ها در کشور چین نیست. بر اساس گزارش این سازمان، چین سالانه و به طور گسترده هزاران نفر را اعدام میکند اما اطلاعات مربوط به این اعدام‌ها به عنوان «اسرار دولتی» طبقه‌بندی می‌شوند.
کاهش آمار جهانی اعدام و تحولات مثبت در جنوب صحرای آفریقا
عفو بین‌الملل اما در اطلاعیه مطبوعاتی خود که به دنبال انتشار گزارش سالانه این سازمان درباره اعدام منتشر شده، از تحولات مثبت در جنوب صحرای آفریقا از جمله لغو مجازات اعدام در گینه، افزایش تعداد کشورهای لغو کننده اعدام و کاهش قابل توجه شمار احکام اعدام و تحولات ادامه‌دار در عرصه قانونگذاری در این منطقه ابراز خشنودی کرده است.
از دیگر مواردی که این سازمان به عنوان وجوه مثبت به آنها پرداخته، کاهش صدور و اجرای احکام پس از رکوردهای بسیار بالا در سال‌های گذشته، انجام اصلاحات قانونی در ایران و مالزی برای کاهش اعدام‌های مرتبط با مواد مخدر بوده است.
از سوی دیگر اما از استمرار روندهای نگران کننده‌ای که به نقض قوانین بین‌المللی در بسیاری از کشورها می‌انجامد ابراز نگرانی شده است.
در گزارش سازمان عفو بین‌الملل همچنین آمده است: «در سال ۲۰۱۷ میلادی، گینه تبدیل به بیستمین کشور در جنوب صحرای آفریقا شد که مجازات اعدام برای همه جرائم را لغو کرده است. در همین حال، کنیا مجازات الزامی اعدام برای قتل را لغو کرد. بورکینافاسو و چاد نیز با معرفی یا اتخاذ قوانین جدید، گام‌هایی در جهت لغو این مجازات برداشتند.»
علاوه بر گینه اما کشور مغولستان نیز مجازات اعدام را برای همه جرائم لغو کرد و بدین ترتیب تعداد کل کشورهای لغو کننده اعدام در سال ۲۰۱۷ به ۱۰۶ کشور رسید. همچنین به دنبال اقدام گواتمالا در لغو مجازات اعدام برای جرائم عادی مانند قتل، تعداد کشورهایی که مجازات اعدام را در قانون لغو کرده یا در عمل متوقف کرده‌اند، اکنون به ۱۴۲ رسیده است.
شلیل شتی، دبیرکل سازمان عفو بین‌الملل هم ضمن اشاره به این تحولات مثبت گفته است: «پیشرفت‌های صورت گرفته در جنوب صحرای آفریقا نقش این منطقه در ایجاد بارقه‌های امید برای حرکت به سمت لغو مجازات اعدام را تقویت کرده است. رهبران کشورهای این منطقه امیدهای تازه‌ای پیش روی ما گشوده‌اند و نشان داده‌اند که لغو کامل این مجازات به غایت بی‌رحمانه و غیرانسانی قابل تحقق است.»
به گفته آقای شتی، با ادامه یافتن اقدامات دولت‌های این منطقه برای کاهش و لغو مجازات اعدام در سال ۲۰۱۸، انزوای معدود کشورهای اعدام کننده باقی مانده در جهان پررنگ‌تر از پیش خواهد شد: «اکنون که ۲۰ کشور در جنوب صحرای آفریقا مجازات اعدام را برای همه جرائم لغو کرده‌اند، وقت آن است که دیگر کشورهای جهان نیز به آنها بپیوندند و این مجازات هولناک را به تاریخ بسپارند.»
از سوی دیگر سازمان عفو بین‌الملل کاهش تعداد کشورهای اعدام‌کننده در جنوب صحرای آفریقا را از سال ۲۰۱۷ ثبت کرده است به این ترتیب که شمار این کشورها از پنج کشور در سال ۲۰۱۶ به دو کشور در سال ۲۰۱۷ رسیده است: سودان جنوبی و سومالی.
این سازمان اما ضمن اشاره به آغاز دوباره اعدام‌ها در بوتسوانا و سودان در سال ۲۰۱۸ تاکید کرده است که این موضوع نباید گام‌های مثبتی را که توسط کشورهای دیگر در این منطقه برداشته شده، تحت شعاع قرار دهد.
همچنین در این گزارش آمده است که یک کشور دیگر آفریقایی یعنی گامبیا نیز معاهده‌ای بین‌المللی را امضا کرده و بر اساس آن متعهد شده است که به سمت لغو کامل مجازات اعدام حرکت کند. رئیس جمهوری گامبیا در ماه فوریه سال ۲۰۱۸، دستوری موقت برای توقف اعدام‌ها صادر کرده است.
پیشرفت‌های امیدبخش، نگرانی‌های پابرجا
عدد و رقم‌های استخراج شده توسط سازمان عفو بین‌الملل درباره اعدام‌های انجام شده در جهان نشان میدهند در سال ۲۰۱۷ دست‌کم ۹۹۳ مورد اعدام اجرا شده است. این آمار در مقایسه با سال پیش از آن چهار درصد و در مقایسه با سال ۲۰۱۵ که هزار و ۶۳۴ مورد اعدام گزارش شده بود (بیشترین تعداد از سال ۱۹۸۹)، ۳۹ درصد کاهش یافته است.
همچون سال ۲۰۱۶ اما اجرای اعدام تنها در ۲۳ کشور جهان صورت گرفته و چندین کشور پس از یک دوره وقفه، اعمال احکام اعدام را از سر گرفته‌اند.
از سوی دیگر حتی در کشورهایی که طرفدار سرسخت مجازات اعدام هستند نیز گام‌هایی قابل توجه برای کاهش استفاده از این مجازات برداشته شده است، از جمله: «در مالزی اصلاح قوانین مبارزه با مواد مخدر موجب افزایش اختیارات قاضی در خصوص تعیین مجازات در پرونده‌های قاچاق مواد مخدر شد. این تغییرات احتمالا منجر به کاهش صدور احکام اعدام در این کشور در آینده خواهد شد.»
دبیر کل سازمان عفو بین‌الملل در واکنش به این تحولات گفته است: «اینکه کشورهایی در جهان هنوز برای جرائم مرتبط با مواد مخدر به مجازات اعدام متوسل می‌شوند عمیقا دردآور است.»
ایران یکی از این کشورهاست.
شلیل شتی اما در ادامه گفته است: «با وجود این، گام‌های برداشته شده توسط ایران و مالزی برای اصلاح قوانین مبارزه با مواد مخدر نشان می‌دهد حتی در معدود کشورهایی که هنوز انسان‌ها را اعدام میکنند نیز شکاف‌هایی در حال ظهور است.»
عفو بین‌الملل اما همزمان با تحولات مثبت از روندهایی عمیقا نگران کننده در زمینه استفاده از مجازات اعدام در سال ۲۰۱۷ خبر داده است: «۱۵ کشور برخلاف قوانین بین‌المللی اقدام به صدور و اجرای احکام اعدام برای جرائم مرتبط با مواد مخدر کردند. بیشترین تعداد اعدام‌های مرتبط با مواد مخدر در سال ۲۰۱۷ متعلق به منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا بود اما منطقه آسیا و اقیانوس آرام بالاترین تعداد کشورهایی را داشت که به مجازات اعدام برای این نوع جرائم متوسل می‌شوند (۱۰ کشور از ۱۶ کشور).»
سازمان عفو بین‌الملل همچنین در چهار کشور چین، ایران، عربستان سعودی و سنگاپور، اعدام‌های مرتبط با مواد مخدر را ثبت کرده است. از سوی دیگر محرمانه نگاه داشتن مجازات اعدام در مالزی و ویتنام، تعیین اینکه برای جرائم مرتبط با مواد مخدر اعدامی صورت گرفته یا نه را برای این سازمان غیرممکن کرده است.
سنگاپور اما در سال ۲۰۱۷ هشت نفر را به خاطر جرائم مرتبط با مواد مخدر به دار آویخت که دو برابر تعداد ثبت شده در سال ۲۰۱۶ بود. روند مشابهی در عربستان سعودی وجود داشته و گردن زدن‌های مرتبط با مواد مخدر از ۱۴ درصد کل اعدام‌ها در سال ۲۰۱۶ به ۴۰ درصد در سال ۲۰۱۷ افزایش یافته است.
به گفته دبیر کل سازمان عفو بین‌الملل، با وجود تلاش‌های انجام شده برای لغو مجازات هولناک اعدام، هنوز رهبرانی وجود دارند که می‌خواهند از اعدام به عنوان «حلال سریع مشکلات» استفاده کنند.
شلیل شتی گفته است: «این رهبران باید به جای اعدام رسیدگی ریشه‌ای به مشکلات از طریق سیاست‌های انسانی، موثر و مبتنی بر شواهد علمی را در دستور کار خود قرار دهند. رهبران توانا عدالت را اجرا میکنند نه اعدام را.
به گفته او «اقدامات بی‌رحمانه‌ای» که برای مبارزه با مواد مخدر به طور گسترده در خاورمیانه و منطقه آسیا و اقیانوس آرام به کار گرفته شده کاملا در حل این معضل شکست خورده‌اند.
دولت‌ها اما در سال ۲۰۱۷ برخی دیگر از ممنوعیت‌های بین‌المللی در مورد اعدام را نقض کردند: «گزارش اعدام یک محکوم نوجوان به عنوان پنجمین اعدام شده نوجوان در ایران در کنار حداقل ۸۰ محکوم نوجوان دیگر که در صف اعدام مانده‌اند. در ژاپن، مالدیو، پاکستان، سنگاپور و ایالات متحده آمریکا، افراد دارای معلولیت ذهنی یا هوشی اعدام شده‌اند یا زیر حکم اعدام باقی مانده‌اند. در بحرین، چین، ایران، عراق و عربستان سعودی موارد متعددی از محکومیت افراد به اعدام پس از “اعترافات” گرفته شده تحت شکنجه یا بدرفتاری‌های دیگر ثبت شده است. در ایران و عراق برخی از این اعترافات از تلویزیون پخش شدند.»
در حال حاضر اما دست‌کم ۲۱ هزار و ۹۱۹نفر در سراسر جهان زیر حکم اعدام هستند و به همین دلیل ادامه تلاش‌ها برای لغو مجازات اعدام در سراسر جهان از اهمیتی ویژه برخوردار است.
