ملاقات با نخست وزیر هلند آقای مارک روته در جریان کنگره سالانه حزب اتحاد احزاب لیبرال اتحادیه اروپا (آلده پارتی) در آمستردام. طی ملاقات ضمن معرفی خودو فرقه رجوی و نقض شدید حقوق بشر توسط این فرقه در آلبانی تشریح شد.
گندزدایی جامعه سیاسی خارج کشور
پربیننده ترین ها
ملاقات با آقای گای فرهوفشتادت عضو پارلمان اروپا و رهبر فراکسیون لیبرالهای اتحادیه اروپا از سیاستمداران عالی و افشای همه ترفندهای فریب فرقه رجوی در زمینه ماهیت این فرقه و فشارها و توطئه هایی که علیه جدا شدگان اعمال میکند.
بنابه دعوت یو ان واچ جنبش نه به تروریسم و فرقه ها در نشست سالیانه حقوق بشر و دمکراسی شرکت کرد. خانم دکتر هشترودی بنا به دعوت جنبش نه به تروریسم وفرقه ها در این نشست شرکت کردند که حضور ایشان باعث خوشحالی جنبش نه به تروریسم و فرقه ها گردید. ایشان ضمن حضورفعالشان در نشست با اعضای عالیرتبه شرکت کننده در جلسه به بحث و گفتگو پرداختند. ازجمله با وزیر سابق دادگستری و عضو پارلمان کانادا آقای ایروین کولتر و از بنیانگذاران یوان هیومن راتس واچ مفصلا به بحث پرداختند. این کنفرانس سالیانه جهت شنیدن گزارشات قربانیان حقوق بشربرگزار میشود. در همین رابطه آقای داود ارشد رئیس جنبش نه به تروریسم و فرقه ها سخنانی بشرح زیر ایراد کردند:
درملاقات با دکترورنر هویر به اطلاع ایشان رسید که: فرقه رجوی در حال تدارک دیدن یک زندان ابدی موسوم به اشرف 3 در محلی دورافتاده میباشد. این محل یک پایگاه نظامی متروکه آمریکایی می باشد با یک فرودگاه و یک سکوی هلی برد کوچک و بخشی از سیستم های داخلی آن مستقیما از آمریکا آورده شده و نصب گردیده اند. از ایشان استمداد کمک شد.
ملاقات با همسر نرگس محمدی در مقر ملل متحد ژنو-------آقای داود ارشد و خانم دکتر هشترودی با همسر نرگس محمدی در این ملاقات آقای تقی رحمانی همسر نرگس محمدی که خودشان نیز چندین نوبت زندان بوده اند از نقض حقوق بشر در ایران گزارشی به کنفرانس ارائه کردند و از تناقضات موجود در سیستم قضایی ایران در جریان محاکمه نسرین محمدی بطور مفصل و جامع سخن گفتند.خانم دکتر هشترودی و آقای مهندس ارشد با ایشان ابراز همدردی کردند و جزئیات بیشتری از موارد نقض حقوق بشر در فرقه تروریستی رجوی که در آن فعال بوده است را برای آقای تقی رحمانی تشریح نمودند.
دادخواهی علیه برده داری پناهجویان در تیرانا همچو لیبی توسط فرقه رجوی در دیدار آقای ارشد با نخست وزیران هلند و اسلووانیا
ملاقات با رهبر حزب دمکراتهای آزاد آلمان (اف پ د) آقای کریستین لیندنر در جریان کنگره سه روزه احزاب لیبرال اروپا در آمرستردام هلند. افشای جنایات فرقه رجوی علیه اعضا و جدا شدگان
آقای ارشد در مورد ادعای فرقه رجوی و حامیانش گفتند چند شاخص آشکار وجود دارد. چرا متحدین آنها بویژه آقای دکتر بنی صدر با پیش بینی سرنوشت آنها در عراق از آنها جدا شدند؟ چرا هیچ ایرانی چه مردمی چه سیاسیون در مراسم آنها شرکت نمیکنند؟ چرا این تشکیلات مجبور است جهت گردهمآیی هایش سیاهی لشکر کرایه کند؟ چرا این تشکیلات در ترس از مردم ایران اجازه نمیدهد با اعضایش درارتباط قراربگیرند؟ چرا ارتباط اعضایش را با جهان قطع میکند؟ چرا تمامی تحلیلگران برحقیقت نفرت مردم از این تشکیلات بدلیل همکاری با صدام را تاکید میکنند؟ چرا باید رجوی در داخل تشکیلاتش زندان و شکنجه برای اعضای خودش راه بیندازد؟ چرا مجبور است برای دریافت حمایت سیاسی هرچند بی ارزش منافع مردم ایران را به کسانیکه خود به کشتن آنها افتخار میکرده است بفروشد و حتی برای چند دقیقه سخنرانی آنها دهها هزار دلار بپردازد؟ چرا حتی عربستان حامی سیاسی و مالی آنها ارزیابیشان از آنها این استکه “هیچ جایگاهی در میان مردم ایران ندارند”؟ چرا در همین پارلمان اعضای سابق منتقدش را بقصد کشت میزند؟ چرا هر منتقدی ایرانی و حتی غیره ایرانی را جاسوس و مزدور رژیم!! میخواند؟ آیا بخاطر همین چرا ها نیست که: وقتی مردم ایران در سراسر کشور جهت خواسته هایشان دست به تظاهرات و اعتراض میزنند هیچ اسمی از آنها نمیآورند؟ آیا این مسئله پیامش غیر از این است که: مردم ایران رژیم حاضر را صد بار به فرقه رجوی ترجیح میدهند. و “تنها آلترناتیو دمکراتیک” جوکی بیش نیست.
خانم دکتر فریبا هشترودی: با یقین میگویم که مجاهدین شکنجه میکنند…. هشترودی1سرکار خانم دکتر فریبا هشترودی یکی از برجسته ترین زنان ایرانی جزء افتخارات ایرانیان در فرانسه، نویسنده و خبرنگار و فعال سیاسی که سابقا عضو شورای ملی مقاومت ایران بوده است که باید ایشان را بیشتر شناخت با علم یقینی در مورد فرقه تروریستی رجوی از درون آن سخن میگوید. وقتی به عمق پوسیدگی تشکل رجوی پی بردم جدا شدم بله
آخرین کلام مهدی تقوایی خطاب به مسعود رجوی
بیانیه 14 تن
مقالات پربیننده
نقش “مبارزه ضد امپریالیستی” دیروز در “مبارزه ضد صهیونیستی” امروز
منتظرالظهوری و آگاهی نیابتی مخرج مشترک تفکر آپوزیسیون و پوزیسیون ایران
چرا زینت میرهاشمی از بکارگیری کودک سربازان در مجاهدین حمایت میکند؟
بیانیه حمایت از آزادی بیان و نمایش مستند «بچه‌های کمپ اشرف» در جشنواره سالیانه فیلم گوتنبرگ
رمزگشایی از چرایی سرنگونی حاکمِ مسلمانِ ایران دوست و خواهان مدرنیته، توسط مردم ایران؟
کودک سربازان در سازمان مجاهدین خلق
مسعودرجوی و صدورحکم مبارزه مسلحانه بعد از43سال شکست روزانه این تاکتیک ضد بشری- پرگار قسمت دوم: آیا فرقه مسعود رجوی تغییر کرده است؟ تغییرات شگرف مسعودرجوی طی چهاردهه، و رویکردش به جنبش مهسا
آیا اعضاء مجاهدین سرمایه اند، یا قربانیان مغزشویی فرقه ای که بعد از رهایی از آن فرقه نیازمند درمان هستند؟
برنامه پرگار بی بی سی با سازمان مجاهدین چه باید کرد؟ با شرکت داود باقروند ارشد
سخنی با حامیان “رضا پهلوی”
جهان آبستن تحولاتی است که آنرا سونامی بین المللی میتوان نامید. هوشیار باشیم
شــــــــــــــروع یک پـــــــــایان!؟ درجهان چه میگذرد. سردرآوردن از لاک روزمرگی.
آنچه ما ایرانیان باید جهت فریب نخوردن در مورد جنگ اوکراین بدانیم
من به رضاپهلوی وکالت میدهم تا- انقلاب 22 بهمن نه برضد بعضی خدمات شاه بلکه برای برچیدن (دارِ دولت-ملت) او بود
آیا سازمان مجاهدین خلق «فرقه» است؟
ویژگیهای ابر جنبش به رهبری زنان ایران- سی خرداد 1360سالروز دفن آپوزیسیون، زاد روز منحوس بنیانگذاری تشکل خائن دیگر، و سوالاتی از رضا پهلوی
- چه کسی به ۴ میلیون دلار سیا برای شورش علیه مصدق نه گفت؟
فرقه ها در میان ما
فعالیت های ما در تصویر
به مناسبت هفتمین سالگرد فاجعۀ 19 فروردین در اشرف : از زبان شاهدان
چگونه فرماندهان به دستور رجوی ما را جلوی گلوله فرستاده و خودشان از صحنه گریختند؟!
نوشتۀ خسرو نیکوپیام (نام مستعار) جدا شده از فرقۀ رجوی در آلبانی
نوزدهم فروردین خاطره وحشتناکی است که همه نفرات داخل فرقه رجوی و همه جدا شدگان از ذکر و یاد آوری آن وحشت دارند. چرا که شخص رجوی بود که نیروهای خودش را به کام مرگ فرستاد تا دژ سرکوبش یعنی اشرف را همچنان داشته باشد و از خون کشته شدگان به قول علامه حسینی لبنانی منافع خودش را پیش برده و بهره برداری سیاسی و مالی (از جمله در اجرای برنامه موسوم به همیاری که ذیلا به آن اشاره خواهم کرد) و بین المللی بکند.
غروب پنج شنبه بود که به ما آماده باش دادند و گفتند باید برویم حفاظت اضلاع (بیرون نرده ها و سیم خاردارهای محدودۀ قرار گاه اشرف) ولی اسمی از حمله یا چیزی نبردند اما وقتی رفتیم اضلاع دیگر هوا غروب شده بود و گفتند دیگرقرارگاه نمیرویم همینجا می مانیم. ما منتظر بودیم و از همدیگر میپرسیدیم که مگه چه خبری شده؟ تا اینکه ناگهان دیدیم فرمانده زن قرارگاه مریم اکبری با آن قیافۀ وحشتناکش آمد و سراسیمه و بهت زده تمام نیروها را صدا زد که به شکل یو (اصطلاح نظامی است که به شکل u انگلیسی دور فرمانده جمع میشوند) بایستیم. وقتی همه ایستاده بودیم گفت: بچه ها پیام برادر مسعود است. زن نفر همراهش چراغ قوه برایش روشن کرد و ورقه در آورد و پیام نیم خطی از قول رجوی ملعون گور به گور شده را خواند که بچه ها آماده باشید امشب میخواهیم درسی بدهیم فراموش نشدنی. آیا آماده اید؟؟
ما هم انگار که خدای روی زمین!!! پیام داده بود با آن وضعیت اسفناک یک ربع توی آن بیابانهای ضلع حاضر حاضر گفتیم ولی توی دلمان سوال این بود که به چه کسی بدهیم می خواهیم درس بدهیم؟ مگر چی شده و چه کار می خواهیم بکنیم؟ به محض اینکه حاضر حاضر تمام شد مریم فرماندهان ما را صدا زد و حدود یک ساعتی با آنها نشست داشت اما ما بهت زده مانده بودیم که جریان چیه؟ بعد از اینکه فرماندهان را آزاد کرد آنها آمدند موضوع را به ما گفتند مبنی بر اینکه: نیروهای عراقی فردا می خواهند بیایند داخل قرارگاه و ضلع شمالی قرارگاه تا خیابان 100 را بگیرند ولی مطلقا شلیک نمی کنند و آمریکائیها به سازمان تعهد داده اند که عراقیها شلیک نمیکنند.
ناگهان دیدیم از ضلع شمال اشرف یک ستون عریض و طویل چراغ از جاده بغداد و کرکوک دارد به سمت ما می آید. یعنی حدود ساعت پنج صبح بود که هوا هنوز خوب روشن نشده بود دیدیم نیروهای عراقی با آب پاش روی نفرات آب پاشیدند تا از کنار نرده های قرارگاه کنار بروند و آنها با خیال راحت نرده ها را شکسته و وارد شوند. اما به محض آب که پاشیدن که به معنی حمله بود ما هم باید به آنها سنگ می زدیم لذا آنها را به سنگ بستیم تا اینکه عقب نشینی کردند. ولی بعد از یک وقفۀ پنج دقیقه ای شروع کردند به رگبار بستن به سمت ما و مثل برگ خزان افراد ما می افتادند اما مریم اکبری که فرمانده ما بود آنجا دیگر حضور نداشت که بهش بگوییم آخر تو که افراد را به دستور اربابت دم تیر می دهی حالا خودت و سایر فرماندهان کجا هستند؟ چرا خون از دماغ یکی از شماها نیامد؟ دیگر مقاومتی از سوی ما شکل نگرفت چون از دم یا تیر خوردیم یا زخمی شدیم یا نفرات را به بیمارستان منتقل کردیم خلاصه دیگر کسی نبود جلوی آنها قرار بگیرد و ماشین های عراقی گاز دادند تا خیابان صد و همانجا توقف کردند اما از خیابان صد یک متر هم آنطرفتر نیامدن و مأموریتشان تا همانجا بود. توی خیابان صد جایی بود به نام ایستگاه برق که زنان و دختران مجاهدین را در آنجا مستقر کرده بودند که مبادا عراقیان به مقر مژگان ملکه اعظم و سایر فرماندهان که پشت خیابان صد بود یعنی به مقر 49 نزدیک شوند اما با تأسف تعداد زیادی از دختران معصوم به کام مرگ رفتند و قربانی طمع ورزی رجوی شدند.
بعد از درگیری و این فاجعه غروب همان روز یکدفعه دوباره مریم اکبری که سرتای پای وجودش را ترس گرفته بود آمد و پیامی از طرف مسعود ملعون خواند و گفت فتح المبین بر تمامی مجاهدین مبارک باد!!!.
همگی با خود می گفتیم آخر نامرد و ناجوانمرد تو که گفتی اینها شلیک نمیکنند حالا جواب 36 خون را چی میدهی و جواب بیش از هزار مجروح تیرخورده و نقص عضو را چی میخواهی بدهی اما این ملعون مگر برایش خون کسی و درد و رنج کسی و کسانی که پا و دستشان را از دست دادند مهم بود؟ و مگر با این یک کلمه مزخرف که میگی فتح المبین مبارک! میشه این جنایت را فراموش کرد؟.
چند روز بعد شخص رجوی یک سری نشست های طولانی گذاشت که بله ما چندین روز قبل از این ماجرا با مقامات عراقی و آمریکایی و سازمان ملل بر سر گرفتن قسمت شمالی اشرف که همه هم بیابان بود مذاکره داشتیم که به دور از خشونت تحویل عراقیها بدهیم و مالکی از شب قبل به ما اطلاع داده بود که ما می خواهیم فقط قسمت زمینهای کشاورزی را که قدیم متعلق به دهقانان استان دیالی بوده و صدام آنها را گرفته و به شما داده بگیریم لذا شما از این قسمت شرق که یک سوم اشرف می شود عقب نشینی کنید اما ما ذلت را نپیذیرفتیم و با این خونها سازمان را به بام جهان بردیم!!!.
البته منظور رجوی از سازمان، خودش و مریم قجر بودند وگرنه اعضا که همه از دم قربانیانی بیشتر نبودند. بلافاصله بعد از نشست های خود مسعود بود که مسئولان ما را جمع کرده و گفتند: حالا ما باید هواداران را هم برشورانیم که حداکثر کمک را از لحاظ مالی به سازمان بکنند که همینطور هم شد و واقعا چون هواداران از طینت پلید رجوی و دم تیغ دادن این بیگناهان برای منافع شومش یعنی حفظ خود و حاکمیتش بر اعضای مغزشویی شده اش بی خبر بودند و جز شعر و شعارها و رجزخوانی های پوچ رجوی و سران و رسانه ها و ویترینهای بیرونی فرقه اش چیزی ندیده و نشنیده بودند در برنامۀ موسوم به همیاری برای یاری رساندن به مجروحین سنگ تمام گذاشتند، غافل از اینکه تمام این پولها به جیب سران فرقه میرفت و همان مجروحین بودند که یکی یکی از فرط خونریزی حتی ساده دست و پا جان می باختند. بعدا ما فهمیدیم که بله اینها چندین هفته قبل از این حمله از آن با خبر بودند ولی دریغ از این که یک کلمه به نیروهای خودشان چیزی گفته باشند چون مسعود ملعون نیرو براش مهم نبود زیرا می دانست این نیروها اسیران گرفتاری هستند که مجبورند روانه صحنه شوند و اگر کشته شدند که شهید نامیده میشوند و اگر هم زخمی و تیر خورده شدند که پرداخت سازمان بوده که شما را به صحنه نبرد برده و سعادتمند کرده است!!.
بار خدایا روزی برسان که این ملعون و مریم قجر و مژگان و صدیقه در دادگاههای بین المللی تحت پیگرد عدالت و مورد محاکمه قرار گرفته و حساب این خونهای به ناحق ریخته شده را پس بدهند.
