ملاقات با نخست وزیر هلند آقای مارک روته در جریان کنگره سالانه حزب اتحاد احزاب لیبرال اتحادیه اروپا (آلده پارتی) در آمستردام. طی ملاقات ضمن معرفی خودو فرقه رجوی و نقض شدید حقوق بشر توسط این فرقه در آلبانی تشریح شد.
پیروزی روز افزون یا شکست مفتضحانه؟
مقاله ای از ایرج دادگر: تیرانا
با سلامی گرم خدمت خانواده های گرامی
پیش بینی کرده بودیم و به شما قول داده بودیم که بنشینید و تنها اوضاع و احوال کشور آلبانی را رصد نمایید، ولی به واقع خود ما هم از زمان عقب افتاده ایم. سرعت تحولات آنچنان شتابان و سریع است که گوی سبقت را از ما که در قلب قضیه قرار داریم ربوده است.
طبق خبرهایی که از داخل تشکیلات جهنمی فرقه بدستم رسیده است، اوضاع و احوال تشکیلاتی فرقه آنچنان آشفته شده که کنترل از دست آنان خارج شده است. من وظیفه خود میدانم که موارد را جهت اطلاع به خانواده های دردمند و البته گرامی گزارش نمایم.
در صحبت با یکی از دوستان عزیزم که اکنون همچنان در درون فرقه میباشد اطلاع یافتم که شخص مریم رجوی مجددا کاخ خرابه خود در اورسورواز فرانسه را با فلاکت و روسیاهی ترک نموده و چند روز پیش به ناچار وارد آلبانی شده است.
شاید بپرسید علت چیست؟ علت یک چیز بیشتر نیست. تاثیر جام زهر انتقال به آلبانی هر روز که میگذرد بر این پیکره فرسوده و مندرس بیشتر بارز میشود و موج اعتراضات و درخواستهای جدائی از این فرقه روزانه فوران نموده است. لذا مریم رجوی به ناچار شخصا مجددا وارد کشور آلبانی شده و باز در این جا زمین گیر شده است.
در صحبت با دوست قدیمی خودم اینچنین بازگو نموده است که او شخصا و بدون واسطه و حضور فرماندهان نیرویی فرقه، نفرات را در ابعاد ده الی پانزده نفره صدا میکند و برایشان نشست میگذارد تا بلکه بدین وسیله بتواند خودش مستقیما تاثیر ایدئولوژیک یا همان مغزشویی نیروها را برعهده بگیرد و حتی با انتقاد نمودن از بعضی از فرماندهان نیرویی بدین وسیله با فرار بجلو سعی در تاثیر گذاری و جلوگیری از بیرون رفتن نفرات معترض نماید. غافل از اینکه تیک تاک ساعت هر روز که میگذرد به ضرر شخص خودش و سپس این بنای پوسیده میباشد. حتی در بعضی موارد وقتی نفرات اعتراض نمودند که چرا پول توجیبی اینقدر کم است و چرا اینقدر تحت فشار و کنترل هستند با وعده و وعید سعی در جمع و جور نمودن اوضاع نموده است.
داغ و درد اصلی اما از جای دیگری آب میخورد. حضور جامعه جداشدگان همچون جام زهر دیگری بر حلقوم شخص مریم رجوی در گرداب آلبانی ریخته شده است. او که با زورگویی تمام ابتدا دست به ترور شخصیت افراد جدا شده زد و در قدم بعد به قطع ظالمانه مستمری پناهندگی جداشدگان مبادرت ورزید، اکنون از غلط های خود صد البته پشیمان گشته است تا جاییکه اکنون مفتضحانه مجبور به بازگشت به آلبانی شده است.
آیا مریم رجوی همچنان از پیروزی روز افزون سخن خواهد گفت یا بالاخره به شکست مفتضحانه اعتراف خواهد نمود؟
ایرج دادگر (تیرانا – آلبانی)